سال ۱۳۹۵ بود و ما در «رسانه فردا» بیش از هرچیز، تشنهی ساختن بودیم؛ فقط سایت و استارتاپ نمیساختیم، آدم میساختیم. از دل همین عطش، «فردا آکادمی» متولد شد؛ بازوی آموزشی ما برای نسل تازهای که میخواستند بلد باشند، نه فقط مدرک بگیرند.
در آن روزها دانشگاه هنوز بوی تئوری میداد و ما با چند لپتاپ و تختهسفید، وارد شدیم تا کمی هوای اجرا را به کلاسها بیاوریم. از دانشگاه خیام مشهد تا پردیس فارابی تهران و تربت حیدریه، ایونت پشت ایونت؛ شبیه تورهای آگاهی کوچک اما پرشور. گاهی کلاسهایمان به گفتوگوی زنده شبیهتر بود تا درس رسمی—همه میپرسیدند، ما هم وانمود میکردیم جواب همه چیز را میدانیم!
در محل شرکت «رسانه فردا»، میز تحریرها میشد نیمکت و مانیتورها میشد تخته. از طراحی وب تا تفکر استراتژیک محتوا، هرکس چیزی یاد میگرفت که مستقیم به کارش بیاید. امروز وقتی به آن دورهها فکر میکنم، حس میکنم بیشتر از دانشجویان، خودمان بودیم که آموزش دیدیم؛ اینکه یاد گرفتن، اگر با عمل قاطی شود، تبدیل به شور میشود.
«فردا آکادمی» تا ۱۳۹۷ نفس کشید و بعد آهسته کنار رفت، اما رد لبخند و هیجان آن جلسات هنوز در خاطرم هست—جایی بین کدها، گفتگوها، و بوی قهوهٔ آن روزها.
