هیجان فوتبال از دیروز دوباره در ایران به راه افتاده است.
لیگ برتر فوتبال ایران انصافا ضعفهای زیادی دارد و خیلی از نکاتش روی اعصاب است، ولی باید قبول کنیم که باز هم یکی از جذابترین اتفاقات ایران امروز است.
تصور میکنم لیگ کنونی، یکی از بهترین فصلهای تاریخ لیگ برتر باشد. ۴ تیم بزرگ ایران (استقلال، پرسپولیس، سپاهان، تراکتورسازی) تقریبا ساختار قبلی را حفظ کردهاند. تدارکات تیمها در فاصله دو لیگ خوب به نظر میرسد. تیم گرم و جذاب صنعت نفت آبادان هم برگشته به لیگ برتر.
سیاهجامگان مشهد هم در قدم اول سه امتیاز دلچسب را از ذوبآهن در مشهد گرفت. (دوستان توجه داشته باشند که هنوز تغییر نام تیم از سیاهجامگان به مشهد در فدراسیون فوتبال تأیید نشده است.)
در آغاز فصل، اتفاقات خوبی را برای دو تیم سیاهجامگان و پدیده آرزو میکنم. چه ایرادی دارد که آرزو کنیم یکی از دو تیم مشهدی امسال سهمیه آسیایی بگیرد. بالاخره باید از ورزشگاه سوپرمدرن امام رضا (ع) یک جایی استفاده کنیم دیگر! و کاش راهی پیدا شود و از ورزشگاه امام رضا (ع) که در بهترین جا در شهر قرار گرفته، برای بازیهای لیگ برتر هم استفاده شود. ورزشگاه ثامن تقریبا نزدیک شاندیز است و به درد تماشاگران مشهدی نمیخورد.
استقلال متین و محبوب هم امیدوارم در همین خط جوانگراییاش باقی بماند و امسال البته کار را تمام کند.
امیدوارم امسال هم یک تیم کوچک که بزرگ فکر میکند، رونمایی شود و خاطره استقلال خوزستان را زنده کند؛ و کاش یکی از دو تیم مشهدی باشد!
و امیدوارم امسال هم شاهد دیدن یک پرسپولیس با ایمان و با انگیزه و یک تراکتورسازی جذاب و دیدنی باشیم.
فوتبال یعنی زندگی
فوتبال سرگذشت جالبی دارد، چرا که تعداد بسیاری از تاریخ نویسان و مؤلفین ( بخصوص غربی ها) سعی کرده اند تا ثابت کنند فوتبال چه به طریق ابتدایی و اولیه، چه از نظر داشتن فوتبال دارای قوانین و رعایت اصول بازی، از کشور آنها آغاز شده و سپس به کشورهای دیگر رخنه کرده و رواج یافته است.